رژیم غذایی سرشار از گلوتاتیون

مقدمه

 

گلوتاتیون پپتیدی است که از سه اسید آمینه بنام های سیستئین، گلایسین، و گلوتامیک اسید تشکیل شده است.

بعد از خوردن منابع طبیعی و تازه ی سرشار از گلوتاتیون مثل مارچوبه، اسفناج، بروکلی، آووکادو، و بروکسل،...بسیاری از این پپتید ها توسط آنزیم های گوارشی در روده ی کوچک هضم شده و به اسید آمینه های سازنده ی آن تبدیل میشوند. بنابراین برای جذب بهتر این آنتی اکسیدان و تامین گلوتاتیون کافی در روز باید از سایر منابع غذایی و استراتژی های دیگر هم استفاده نمود. خوشبختانه بدن قادر است این آنتی اکسیدان را بصورت طبیعی توسط کبد تولید کند.طبق تحقیقات اخیر، برای تسهیلِ تولید و سنتز گلوتاتیون در بدن باید کمبودهای تغذیه ای مهم از طریق رژیم غذایی متعادل (یا در صورت لزوم با کمک مکمل مناسب) برطرف گردد چرا که بدن بدون ویتامین ها (گروه ب، ث، ای، دی)، آلفالیپوئیک اسید، سولفور، و سلنیوم قادر به تولید بهینه ی آن نیست.

هم چنین، مصرف منابع حاوی "گلایسین" ، "سیستئین" و "گلوتامات"، اسید آمینه های سازنده ی گلوتاتیون، میتواند کمک کننده باشد.

به علاوه، به جز مصرف منابع غنی از گلوتاتیون و برطرف کردن کمبودهای تغذیه ای، باید "مواد پیش ساز گلوتاتیون" را هم در برنامه ی رژیم روزانه قرار دارد

منابع غذایی حاوی مواد پیش ساز تولید و باریافت گلوتاتیون عبارتند از:

گیاهان سرشار از سولفور مثل سیر، پیاز، پیازچه، تره، تره فرنگی

سبزیجات گروه چلیپائی مثل کلم گل، کلم برگ، کلم پیچ، سبزی شاهی، روکولا، شلغم، بروکلی، بروکسل

مواد غذایی حاوی آلفالیپوئیک اسید مثل گوشت امعا و احشا (جگر، ..)، بروکلی، اسفناج، بروکسل مواد غذایی سرشار از سلنیوم مثل بادام برزیلی، تخم مرغ، گوشت امعا و احشا (جگر، دل، قلوه،..)، برخی دانه ها، غذاهای دریایی.

طبق تحقیقات اخیر، به غیر از موارد فوق، برای تولید و بازیافت گلوتاتیون های اکسید شده در بدن و احیای پیوسته ی ذخایر آن، گیاه خار مریم، چغندر قرمز، منابع غنی از اِل گلوتامین (یا مکمل آن) مثل کلم پیچ تازه...، قارچ کوردیسپ، ... کاربرد دارد.

 

مقاله

 

گلوتاتیون با سایر آنتی اکسیدانها یک تفاوت اساسی دارد و آن هم این است که در سیستم گوارش پایدار باقی نمی ماند.

 

در واقع، این خیلی مشکل است که این آنتی اکسیدان را فقط از طریق رژیم غذایی دریافت کرد زیرا درصد بالایی از گلوتاتیون مورد مصرف یا در سیستم گوارش شکسته میشود و یا اکسید میشود.

با این حساب، فقط میزان اندکی از گلوتاتیون مصرف شده به سلول ها، جریان خون، و بافت ها میتواند راه پیدا کند.

 

اما با وجود همه ی این محدودیت ها باز هم میتوان میزان گلوتاتیون را با کمک مصرف غذاهای سرشار از گلوتاتیون و ماده ی پیش ساز آن تا حد خوبی افزایش داد زیرا بدن قادر است در شرایط ایده آل، این آنتی اکسیدان بسیار مفید را بصورت طبیعی و به اندازه ی کافی در کبد تولید کند و بعد از یک بار مصرف حتی اکسید شده ی آن را بصورت مجدد احیا کند.

 

دکتر کارا فیتز گلارد، متخصص طب کاربردی، معتقد است اولین و بهترین قدم برای بازیابی و بالا بردن میزان گلوتاتیون "رژیم غذایی" است.

 

طبق نظر این متخصص، مواد غذایی که ذاتاً حاوی گلوتاتیون هستند عبارتند از مارچوبه، آووکادو، اسفناج، بروکلی، بروکسل، کلم پیچ، سیر، پیاز کوهی، بادام، گردو،..

 

خوب است بدانید که  عوامل مختلفی از جمله نحوه ی نگهداری و روش پخت در میزانِ این ماده ی مغذی تاثیر گذار است.

 

 پُخت  مواد غذایی ذکر شده در بالا میتواند میزان گلوتاتیون آنها را بین سی تا شصت درصد کاهش دهد. 

خوشبختانه، مواد غذایی دیگری هستند که به تولید طبیعی گلوتاتیون در بدن و بالابردن میزان آن کمک کنند. این ترکیبات غذایی سرشار از موادی بنام های سیستئین، سلنیوم، و سولفور است.

 

گلوتاتیون ملکولی سولفوری است و برای ساخت آن در بدن، به اسید آمینه های سیستئین، گلوتامیک اسید، و سولفور احتیاج است.

 

طبق نظرِ دکتر کارا فیتز گلارد، مواد غذایی زیر جهت بالابردن میزان "گلوتاتیون" در بدن بسیار کاربردی اند:

 

مواد غذایی حاوی "آلیوم"

 

"آلیوم" به دسته ای از گیاهان گفته میشود که سرشار از سولفور است. مواد غذایی از جنس "آلیوم" عبارتند از:

• سیر
• پیاز، پیازچه، پیاز کوهی
• تره، تره فرنگی

 

سبزیجات صلیبی یا چلیپایی

 

سبزیجات چلیپائی حاوی مقادیر خوبی "گلوکوزینولات" است. این ترکیبات حاوی سولفور هستند و به همین سبب گنجاندن آنها در برنامه غذایی، برای سنتز گلوتاتیون مفید است.

 

• کلم پیچ،
• بروکلی،
• کلم گل،
• بروکسل،
• تربچه،
• سبزی شاهی (تره تیزک، آب تره، تره تندک)،
• روکولا،
• بوک چوی،
• کلم برگ (کولارد سبز)،..

 

مواد غذایی سرشار از "آلفا لیپوئیک اسید"

 

آلفالیپوئیک اسید برای احیا و افزایش میزان گلوتاتیون در بدن بسیار کمک کننده است و در مواد غذایی زیر بخوبی یافت میشود:

 

• گوشت امعا و احشا
• گوشت گاو
• بروکلی
• اسفناج
• بروکسل،
• نخودها،....

 

مواد غذایی سرشار از سلنیوم

 

سلنیوم ماده ی معدنی ناچیزی است که بخشی از ماده ی پیش ساز "آنزیمهای آنتی اکسیدانها" محسوب میشود. به علاوه، این عنصر برای تولید گلوتاتیون در بدن ضروری است. منابعِ رژیمی این ماده ی مغذی عبارتند از:

 

• غذاهای دریایی، صدف
• بادام برزیلی
• تخم مرغ
• قارچ
• گوشت امعا و احشا،....

 

طبق گفته ی دکتر هاردیک، یک فرد سالم باید حداقل 250 میلی گرم "گلوتاتیونِ فعال" را از طریق رژیم غذایی روزانه اش دریافت کند اما رژیم استاندارد کنونی در آمریکا تنها 35 میلی گرم از این میزان را ممکن است بتواند تامین کند.

 

طبق گزارش منتشر شده در مجله ی " تغذیه و سرطان"، محققان انواع مواد غذایی را از نظر میزان گلوتاتیون فعالِ موجود در آنها بررسی کردند و به این نتیجه رسیدند:

 

• بطور کلی، لبنیات، غلات، و نانها حاوی مقادیر بسیار ناچیزی گلوتاتیون احیا شده می باشند. نکته: پروسه ی پاستوریزه کردن لبنیات سیستئین موجود در آنها را از بین میبرد و به همین سبب برای افزایش گلوتاتیون در بدن کاربردی ندارد. 

 

• بطور کلی، میوه ها و سبزیجات حاوی مقادیر بسیار بالایی از گلوتاتیون می باشند.

 

• بطور کلی، میزان آنتی اکسیدان گلوتاتیون در غذای فریزری با غذای تازه تفاوت چندانی ندارد اما سایر روشهای فرآوری و نگهداری باعث کاهش بسیار زیاد گلوتاتیون می شوند.

 

• پُخت سبزیجات خام باعث از بین رفتن گلوتاتیونِ احیا شده در آنها میشود.

 

چند ماده ی غذایی برتر حاویِ گلوتاتیون، از نظر دکتر هاردیک:

 

• مارچوبه
• آووکادو
• اسفناج
• بروکلی
• پرتقال،...

 

طبق گفته ی دکتر هاردیک، غذاهای زیر ماده ی پیش ساز گلوتاتیون را برای بدن فراهم می آورند تا بدن بتواند خودش بصورت طبیعی تولید کند:

 

• سبزیجات حاوی سولفور مثل سبزیجات چلیپایی ( بروکلی، گل کلم، کلم پیچ،..)
• گیاهان سرشار از سولفور مثل سیر، پیاز،..
• جعفری
• اسفناج
• چغندر
• دارچین، ....

 

ترکیباتی که برای سنتز گلوتاتیون نقش مهمی دارند و بدن بدون آنها نمی تواند گلوتاتیون بسازد:

• ویتامین ث
• ویتامین دی و زینک
• سولفور
• ویتامینهای ب (B1, B2, B6, B7,B129)
• سلنیوم
• منیزیوم
• ویتامین E
• آلفالیپوئیک اسید (ALA)
• رزوراترول
• روغن ماهی
• چای سبز
• خار مریم

 

تاثیر گلوتاتیون در بازیابی سایر آنتی اکسیدان ها

 

گلوتاتیون از این جهت لقب "بهترین آنتی اکسیدان" را گرفته که قابلیت بازیافت آنتی اکسیدانهای دیگر مثل ویتامین ث، ویتامین E، آلفالیپوئیک اسید (ALA)، کوآنزیم Q10 را دارد تا بدن بتواند  آنها را مجدداً مورد استفاده قرار دهد.

 

در واقع با افزایش سطح گلوتاتیونِ فعال، سطح بسیاری از آنتی اکسیدانهای دیگر هم در بدن افزایش می یابد چون گلوتاتیون قابلیت بازیافت سایر آنتی اکسیدانها را جهتِ استفاده ی مجدد دارد

 

در مطالب بعدی در مورد سایر راهکارها نوشته میشود.

 

Reference:

 

https://www.drhardick.com/glutathione

https://www.drkarafitzgerald.com/2019/06/11/glutathione-the-master-antioxidant/

Https://drknews.com/glutathione-recycling-for-autoimmune-disease/

 

ترجمه و گردآوری توسط نویسنده ی سایت www.danesh-khodimeni.blog.ir

 

 

آدرس کامل مطلب:

http://danesh-khodimeni.blog.ir/1398/10/03/glutathione-rich-diet

 

 

توجه:

در صورت تمایل به ذخیره کردن یا به اشتراک گذاشتن نوشته ها، ترجمه ها، مقاله ها،و هر آن چیزی که در این وبلاگ ثبت می شود؛ آدرس کامل سایت و سایر اطلاعات مربوط به آن اعم از نام نویسنده، مترجم یا گردآورنده، و منابع منتخب حتما ذکر شود؛ در غیر اینصورت، دزدی ادبی تلقی می شود.

 

 مطالب ارائه شده در این سایت، صرفا جهت آگاه سازی شما از آخرین تحقیقات است و هیچ جنبه ی دیگری ندارد. 

علائم شایع بیماری ها و اختلالات مربوط به گلوتن

طبق نظر متخصص طب فانکشنال، تام اُبرایان، علائم شایع بیماری ها و اختلالات مربوط به گلوتن چه هستند؟

 

اگر یک یا چند مورد از این علائم را تا بحال داشته اید، احتمال حساسیت به گلوتن (سلیاکی و غیر سلیاکی) و بیماریهای مرتبط با آنها وجود دارد.

طبق گفته ی تام اُبرایان، متخصص، سخنگو و مدرس شناخته شده ی مجمع طب کاربردی، علائم شایع بیماریهای مربوط به گلوتن عبارتند از:

 

۱.فقر آهنی(کمخونی) که با روشهای دارو درمانی بهبودی چندانی پیدا نمیکند.

۲. مشکلات مربوط به تراکم استخوان (پوکی استخوان خفیف و مزمن)

۳.افسردگی مزمن

۴. یبوست یا اسهال مزمن

۵.خستگی مفرط

۶.بلوغ دیر

۷.اختلالات مربوط به مجرای صفراوی و کبد ( بیماری خودایمنی کبد، کبد چرب، و غیره)

۸.درد در مفاصل

۹.مدفوع کمرنگ و بد بو

۱۰. آفت دهان

۱۱. نوروپاتی محیطی (التهاب و آسیب اعصاب)

.درد و نفخ شکم بصورت مکرر

۱۳.دانه و جوشهای پوستی

۱۴. بی حسی در پاها

۱۵.تغییر رنگ دندانها و از بین رفتن مینای دندان

۱۶. نازایی بدون دلیل، سقط جنین مکرر

۱۷. کاهش وزن بی دلیل

۱۸. حالت تهوع.

به جز موارد ذکر شده علائم تخصصی تر دیگری نیز هستند که گاه با حساسیت به گلوتن در ارتباطند مثل سردرد، عدم تمرکز، مه مغزی، مشکلات حافظه، و غیره.  بارزترین نشانه ی حساسیت به گلوتن این است که بعد از حذف کامل آن از رژیم غذایی،  حالِ فرد بهبود پیدا کند یا درصورت معرفی مجددِ آن، حالِ فرد بدتر شود و یا علائم بیماریهای مرتبط با آن مجدداً بازگردد.

موارد گفته شده هم در مورد سلیاک میتواند باشد و هم در مورد حساسیت به گلوتن غیر سلیاکی.

 

نکته:🍃 لطفاً قبل از هر گونه تصمیم گیری و یا اِعمال تغییرات در رژیم غذایی و سبک زندگی خود با توجه به عناوین ذکر شده در این صفحه، با فردی متخصص در این زمینه مشورت نمایید.🍃

تشخیص حساسیت به گلوتن

 

به منظور تشخیص صحیح و به موقع بیماری سلیاک یا حساسیت به گلوتن خاموش؛ طبق جدیدترین یافته های تحقیقی؛ لازم است چه مواردی در تست آنتی بادی گلوتن مورد بررسی قرار گیرد؟

 

گلوتن از قسمت چسبنده ای بنام "گلوتنین" و قسمت پروتئینی بنام "گلیادین" تشکیل شده است. با وجود اینکه، پروتئین گلیادین بعد از شکستن، به تکه هایی با نامهای "آلفا"، "اُمگا"، و "گاما" تبدیل میشود، به گفته ی دکتر داتیس خرازیان، آزمایشگاه ها معمولا فقط تست مربوط به پروتئین گلیادین آلفا را انجام میدهند بنابراین به احتمال قوی، حساسیت افراد به درستی تشخیص داده نمیشود.

به طور کلی، از نظر این متخصص و محقق برجسته، تست کامل حساسیت به گلوتن (آنتی بادی) باید تمامیِ موارد زیر را در برگیرد: -آلفا گلیادین
-اُمگا گلیادین
-گاما گلیادین
-گلیادین بدون آمین (آمید)
-اگلوتینین موجود در گیاهک گندم (لکتین)
-گلوتئومورفین -پرودینورفین
-ترنس گلوتامیناز ۲
-ترنس گلوتامیناز ۳
-ترنس گلوتامیناز ۶

دکتر داتیس خرازیان،  در یک بخش از کتاب خود به نام "چرا مغز من کار نمیکند"، که  اختصاصاً مربوط به ارتباط حساسیت غذایی گلوتن و برخی علائم ذهنی و بیماریهای  مختلف اعصاب و مغز است ، به صورت مفصل در مورد علت ضرورت بررسی  هر کدام از این فاکتورها برای تشخیص سلیاک و حساسیت به گلوتن توضیح داده است.

وی تستهای ژنوتیپ های: 
HLA-DQ2 و HLA-DQ8 
را برای تشخیص کافی نمیداند و در مورد تستهای تخصصی آزمایشگاه "سیرکس" که تمامی این فاکتورها (نه مورد)را برای تشخیص زودهنگام و درست پوشش میدهد میگوید.

بصورت خلاصه، او معتقد است این ژنوتیپ ها را نمیتوان تنها معیار تشخیص سلیاک و بیماریهای مربوط به حساسیت به گلوتن در نظر گرفت چرا که:

اولا، طبق شواهد، با این که تست ژنوتیپهای فوق الذکر برای بسیاری از افراد مراجعه کننده به او منفی بوده، اما حساسیت به گلوتن برای آنها تشخیص داده شده است.

دوما، بسیاری از افرادی که به گلوتن حساسیت دارند، بیماری سلیاک خاموش دارند، این بدان معناست که علائم گوارشی مشهودی ندارند اما حساسیت به گلوتن باعث واکنشهای ایمنی به سایر بافتهای بدن آنها از جمله مغز، تیروئید، مفاصل، و پوست شده.

سوم اینکه، علائم حساسیت به گلوتن در بسیاری از افراد در سیستم عصبی و مغز  آنها نمود پیدا میکند (و باعث التهاب میشود) که اتفاقاً بسیار شایع می باشد‌.

 

-برگرفته از نوشته های دکتر داتیس خرازیان 

تذکر:در صورت به اشتراک گذاشتن یا کپی از اطلاعات، نام منبع و آدرس صفحه و سایت مندرج الزاماً ذکر شود.

 

Https://www.drknews.com/