اگر به سری تست های جامع و معتبر (خون و بزاق) که به تشخیص « انواع حساسیت به گلوتن» اختصاص دارد، دسترسی نداشته باشیم، جواب تست های فعلی موجود مربوط به فاکتورهای آنتی بادی های IgA و IgG ضد ترانس گلوتامیناز بافتی نوع دو، گلیادین، اندومیزیوم) یا به عبارتی ( Anti-tTG IgA، Anti-gliadin IgG، Anti-Endomysium IgA (EMA) منفی باشد، ولی در عین حال، بر اساس علائم مشهود و بیماریهای زمینه ای (مثلا بیماریهای خودایمنی)؛ مشکوک به نوعی حساسیت به گلوتن باشیم، بر طبق تحقیقات جدید، برای تشخیص قطعی چه راه حلی ارائه شده است؟ 

 

دکتر اِمی مایرز، متخصص طب پزشکی/کاربردی، در کتاب خود بنام " راه حل خودایمنی" در این باره اینگونه مینویسد: "همانطور که همیشه به بیماران خود گفته ام، بدن شما بهتر از هر آزمایشی میداند. اگر در مورد حساسیت به گلوتن شک دارید، آن را حذف کنید و ببینید حالتان بهتر میشود یا نه! اگر اینگونه شد، مطمعن باشید که گلوتن مشکل شما بوده است و به حذف آن همچنان ادامه دهید.  سرنخ خوب دیگری که میتواند به شما کمک کند بدانید گلوتن با بدن شما سازگار نیست این است که آن را به مدت چند هفته حذف کنید و سپس مجدداً معرفی کنید." وی در ادامه نوشته است که بر طبق تجربه ی کلینیکی خود،  اکثر بیماران رماتیسم و هاشیموتو مراجعه کننده به او، با حذف چند روز تا چند هفته گلوتن از برنامه ی غذایی خود، بهبودی چشمگیری پیدا میکنند. درد و تورم مفاصل بیماران روماتوئید آرتریت از بین میرود و آنتی بادی بیماران هاشیموتو کاهش میابد‌. دکتر داتیس خرازیان، متخصص و دانشمند در زمینه ی ایمنی شناسی و سم شناسی بالینی، و اولین پزشک ارائه دهنده ی "رژیم حذفی" برای بیماران خودایمنی معتقد است حتی تستهای فعلی انجام شده در زمینه ی ترانس گلوتامیناز هم نقص دارند زیرا بیشتر آزمایشگاه ها،  ترانس گلوتامیناز  چسبیده به گلیادین را تست نمیکنند و فقط آنتی بادی های ضد ترانس گلوتامیناز آزاد را بررسی میکنند و این باعث میشود گاه جواب تستها "منفی کاذب" باشد.

 

دکتر سارا بلنتاین، محقق سرشناس در زمینه ی رژیم خودایمنی، نیز معتقد است بهترین و مطمعن ترین راه برای تشخیص حساسیت به گلوتن (در صورت وجود ابهام و شک در مورد آن)، حذف گلوتن از رژیم غذایی برای چند هفته است. اگر بعد از مدت مورد نظر، حال فرد بهتر شد و بعد از معرفی مجدد آن، حالش بد شد، این بدین معنی است که به گلوتن حساسیت دارد.

 

به گفته ی تام اوبرایان، نویسنده و پزشک طب کاربردی مطرح در این زمینه،  بر طبق جدیدترین تحقیقات انجام شده، بیش از شصت و دو پپتید گلوتن مختلف وجود دارد که احتمال دارد سیستم ایمنی بدن نسبت به آن واکنش نشان دهد. این در حالیست که تمامی آزمایشگاه های مرسوم تنها یک نمونه پپتید گلوتن را ارزیابی میکنند.  برای مثال‌ ممکن است بدن فرد به یک نوع پپتید گلوتن حساسیت نداشته باشد اما به انواع غیر مرسوم آن واکنش منفی و شدید نشان دهد.  دکتر داتیس خرازیان در این باره میگوید: تست ژنتیک و بیوپسی روده به تنهایی معیار مناسبی برای تشخیص قطعی نیست و همانطور که پیش تر گفتیم تستهای مربوط به آنتی بادیها نیز محدودیت دارند.